عفونت در معده کودکان با چه علائمی بروز میدهد این عارضه چه نشانه هایی دارد چگونه می توانیم این بیماری را درمان کنیم کنترل این بیماری با کمک چه درمان های خانگی امکانپذیر خواهد بود شدت یافتن این بیماری در بدن کودک خطرات مرگباری برای آن ها به همراه خواهد داشت.

همه ما در اطراف‌مان مادر‌هایی را می‌شناسیم که تا فرزند‌شان دل‌درد می‌گیرد فورا دست به کار می‌شوند و به او نبات داغ می‌دهند تا حال او را بهتر کنند و به نظرشان همه معده درد‌ها به راحتی بهبود می‌یابند. اما این مادران نمی‌دانند که اگر کودک‌شان به عفونت معده مبتلا شده باشد باید به‌موقع او را به دکتر ببرند تا به سرعت تحت مداوا قرار بگیرد. ما هم دست به کار شدیم و از دکتر فرزانه معتمد، متخصص کودکان و نوزادان و فوق تخصص گوارش و کبد، درباره راه‌های درمان و پیشگیری از این بیماری پرسیدیم.
دکتر معتمد درباره درمان عفونت‌های معده می‌گوید: اگر کودک بیمار بدحال باشد باید بستری شود و درمان آنتی‌بیوتیکی تزریقی و همچنین سرم‌درمانی وریدی برای او انجام شود. اما اگر کودک بدحال نباشد، می‌توان از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی و محلول‌های ORS استفاده کرد. اخیرا موادی هم تحت عنوان پروبیوتیک‌ها وارد بازار شده‌اند که باعث می‌شوند دوره اسهال و شدت آن کمتر شود.
عفونت‌ها به‌طور کلی این خاصیت را دارند که می‌توانند وارد خون شده و منتشر شوند و در بدن ایجاد سپتیسمی و باکتریمی کنند که البته عارضه نسبتا نادری است. بر همین اساس دکتر معتمد می‌گوید: همچنین این عفونت‌ها ممکن است تشنج‌های مقاوم به درمان ایجاد کنند که به نام سندروم ایکایری شناخته می‌شود و کشنده است. این بیماری‌تحت عنوان یک آنسفالوپاتی (اختلال عملکرد یا بیماری مغزی) قرار می‌گیرد. مهم‌تر از همه اینکه این عفونت‌ها می‌توانند اختلال در آب و الکترولیت بدن ایجاد کنند یا درواقع باعث از دست رفتن آب، سدیم، پتاسیم و کلر  بدن شوند که مشابه بیماری وبا است. این اتفاقات گاهی اوقات ممکن است در عرض چند ساعت منجر به مرگ کودک شود.

این متخصص کودکان و نوزادان با اشاره به اینکه اخیرا موضوع واکسن روتا ویروس در جهان به میان آمده و به سرعت دارد فراگیر می‌شود می‌گوید: پیش‌بینی می‌شود این واکسن تا 2 سال دیگر به بازار ایران وارد شود. واکسن روتا ویروس می‌تواند جلوی بروز بسیاری از ویروس‌ها، مرگ و میر کودک و از دست رفتن آب و الکتریت بدن را که ناشی از ویروس‌ها است، بگیرد.
اگر کودک مبتلا به عفونت ناشی از ژیاردیا شده باشد آنتی‌بیوتیک مناسب به او داده می‌شود و مدت درمان آن 7 تا 10 روز طول می‌کشد. دوره درمان برای آمیب (نوعی عامل بیماری‌زا) 10 تا 14 روز است. برای درمان روتا آنتی‌بیوتیکی مانند نیتازوکساناید وجود دارد که طول درمان آن 5 تا 7 روز است. ما در حال حاضر این دارو را به اندازه کافی در دسترس نداریم و دوره این ویروس هم 3 تا  5 روزه است، بنابر‌این باید به گونه‌ای برای درمان اقدام کنیم که دوره این ویروس تمام شود و ما در این فاصله بتوانیم آب و الکتریت بچه را جبران کنیم. اگر کودک شیر مادر می‌خورد باید به خوردن شیر مادر ادامه دهد و معمولا دوره بیماری حداکثر در مدت 5 تا 7 روز تمام می‌شود.
دکتر معتمد با بیان اینکه می‌توان از عفونت‌های معده پیشگیری کرد توضیح می‌دهد: می‌توان با رعایت مسائل بهداشتی از بروز این بیماری‌ها و ورود عوامل باکتریال و انگلی‌شان به بدن، از ایجاد عفونت پیشگیری کرد. همچنین چون تماس بچه‌ها در مهد کودک با هم زیاد است، در فصل‌هایی که این اسهال‌ها شیوع پیدا کرده، والدین باید بچه را در خانه نگه دارند و او را از تماس با جمع یا حضور‌شان در محیط‌های بسته و شلوغ منع کنند.

افراد ورزشکاری که در مسابقات مهم ورزشی شکست می خورند از چه توصیه هایی برای کنترل مشکلات روحی خود باید کمک بگیرند نحوه صحیح مواجهه این افراد با شکست چگونه باید باشد نظر روانشناسان و روانپزشکان در این باره چیست؟چگونه می توانیم به این افراد کمک کنیم تا روحیه خود را بازیابند.

المپیک ریو و اتفاقات آن باعث شد ما نیز به نوبه خود سعی کنیم از دیدگاه علمی به بخشی از وقایع آن بپردازیم. شکست‌هایی که در این تورنمنت جهانی نصیب ورزشکاران ما شد، شاید خارج از حد تصور و توقع نبود اما از آنجایی که شکست همیشه تلخ است، تحمل و عبور از آن کار چندان ساده‌ای نبود، چه برای ورزشکاران و چه برای هوادارانی که با هزار امید پای تلویزیون‌های خود مسابقات را دنبال می‌کردند. همین سختی باعث شد که ما شاهد برخی رفتارها از سوی ورزشکاران و هواداران آنها باشیم. رفتارهایی مانند ناسزاگویی یک ورزشکار بعد از باخت در مقابل حریفش یا فحاشی در صفحه یک بازیکن خارجی و نظایر آن.
به همین دلیل از محمد رضابیگی، روانشناس بالینی می‌خواهیم تا درباره فرآیند سختی شکست و نحوه برخورد صحیح با این شرایط برای‌مان صحبت کند. توضیحات او را در ادامه می‌خوانید؛

هدف‌گذاری درست، رمز پیروزی!
هر کسی که وارد دنیای حرفه‌ای از جمله ورزش می‌شود، هدفی دارد و برای همین هدف تلاش می‌کند که در نهایت یا به آن می‌رسد یا شکست می‌خورد. وقتی موفقیت به دست می‌آید، یعنی همه چیز خوب پیش رفته اما وقتی به شکست یا ناکامی به هر دلیلی منتهی شود، طرز تلقی و برخورد انسان با این موضوع به شناخت او و مسیری که برای رسیدن به هدف طی کرده، برمی‌گردد. مسیری که از لحظه هدف گذاری آغاز و به این نتیجه منتهی شده است.اگر برای کسی هدف فقط مدال و رسیدن به عنوان و مقام در سطح کشوری یا جهانی باشد، شکست مساوی از دست رفتن همه چیز است! در این شرایط حال او مانند کسی است که عزیزی را از دست داده است و جز آرزوی صبر برای او کار دیگری نمی‌توان انجام داد! اما می‌توان در ابتدای کار، با هدف‌گذاری درست جلوی این اتفاق را گرفت.

واکنش‌های متفاوت
در المپیک ما شاهد واکنش‌های مختلف از سوی ورزشکاران دنیا در مواقع شکست بودیم. تاثر شدید و ناراحتی عمیق بعضی از آنها رد مقابل شکست، جزو تصاویر رایج در فضای مجازی بود. تاثیری که گاهی به اشک‌ریختن هم ختم می‌شد و شادی و شعف از پیروزی واکنش‌های طبیعی بودند. اما می‌خواهم به دو واکنش دیگر بپردازم و آنها را برای‌تان شرح دهم: اول کسانی بودند که شکست می‌خوردند اما خیلی متاثر نمی‌شدند و با ماجرا منطقی کنار می‌آمدند. دوم هم دسته‌ای بودند که شکست می‌خوردند و ناراحت نمی‌شدند اما تظاهر به گریه و ناراحتی شدید می‌کردند! اما چرا واکنش‌ها این دو دسته این همه با هم متفاوت است؟

ورزشکاران حرفه‌ای چه می‌کنند؟
در مورد دسته اول باید بگویم که وقتی برای کسی هدف، موفقیت، به صورت کلی باشد، این موفقیت می‌تواند شاخه‌های مختلف و شکل‌های گوناگونی پیدا کند. مانند پیشرفت نسبی در رشته خود، مطرح کردن نام کشور در جهان، تقویت فدراسیون و اعتباربخشی به آن و… در حقیقت، اهداف‌زیادی غیر از مدال در ورزش مطرح است که ورزشکار می‌تواند به آنها توجه کند. چنین ورزشکاری اگر با شکست روبه‌رو شد، آن را یک گام برای پیروزی تصور می‌کند، در همان شکست پیروزی‌هایی برای خود متصور است و همه چیز را تمام شده نمی‌داند. یکی از ورزشکاران در مصاحبه‌ای که انجام داد ابتدا از خودش انتقاد و اعتراف کرد که ایرادهایی داشته که باعث شکستش شده است و در نهایت در پایان صحبت‌هایش گفت که فقط 10 روز قبل از مسابقه فهمیده بود که در تیم حضور خواهد داشت و به همین دلیل آمادگی کافی را نداشت! جالب این بود که او ابتدا به ایرادهای خودش پرداخت و بعد شرایط را در این نتیجه موثر دانست. چنین کسی حتما در آینده موفق خواهد بود. این خصوصیت یک ورزشکار حرفه‌ای است که صرفا به مدال و عنوان قهرمانی فکر نمی‌کند و این طرز تفکر باید در جامعه فرهنگ‌سازی و همه‌گیر شود.

همیشه به دنبال تایید دیگران
اما در مورد دسته دوم می‌توان گفت که گاهی تربیت و طرز تفکری که از کودکی در فردی شکل گرفته، باعث می‌شود که فقط رضایت دیگران برایش مهم باشد و اگر مدالی می‌آورد، به خاطر تعریف و تمجید دیگران است. این افراد همان کسانی هستند که وقتی موفق نمی‌شوند، تظاهر به ناراحتی می‌کنند تا باز هم هواداران و دیگران را از خودشان راضی نگه دارند.

هواداران ناراضی
هک‌کردن سایت جهانی فدراسیون یا فحاشی در صفحه مجازی فلان بازیکن خارجی که تنها جرمش این است که تیم ما را برده و کارهای هیجان‌زده این چنینی از سوی هواداران باعث زیر سوال‌رفتن اعتبار فدراسیون و وجهه کشورمان در سطح جهانی خواهد شد. درست است که در مورد بهداد سلیمی ناداوری و حق کشی انجام شد اما ما باید تمرین کنیم که در مواجهه با هر امری به جای واکنش‌های هیجان‌زده که در نهایت به ضرر خودمان تمام خواهد شد، به صورت منطقی برخورد کرده و به دنبال راه‌حل برایشان باشیم.